วิทยานิพนธ์นี้ เป็นส่วนหนึ่งของการศึกษาในหลักสูตรพุทธศาสตร์มหาบัณฑิต สาขาพระพุทธศาสนา ซึ่งผู้วิจัยได้นำหลักธรรมพละ ๕ มาศึกษาวิเคราะเพื่อนำเสนอรูปแบบการพัฒนาพละ ๕ อันจะสามารถนำไปใช้เป็นแนวทางปฎิบัติท่ามกลางสภาพสังคมไทยที่ขาดการพัฒนาทางด้านจิตใจ เพื่อจะนำไปสู่การส้างประโยชน์สุขพร้อมทั้งเป็นการพัฒนายกระดับคุณภาพชืวิตที่ยั้งยือนของคนในสังคมเป็นสำคัญ

จาการศึกษาพบว่า ปัญหาการขาดพละ ๕ ในสังคมไทยคือ คนในสังคมไทยมีความเชื่อที่ผิด คลากเคลื่อนจากหลักธรรม หรือ ขาดความรู้ความเข้าใจ ที่ถูกต้องเกี่ยวกับคำสอนและหลักปฏิบัติในพระพุทธศาสนา อยู่ในภาวการขาดศรัทธาที่ถูกต้อง นำไปสู่การปฏิบัติที่หลงทิศผิดทางเช่น การกราบไหว้บนบานสิ่งศักดิ์สิทธิ์ และ เครื่อรางของขลังต่างๆ ส่งผลกระทบร้ายแรงต่อสังคมและพระพุทธศาสนา เพราะคนในสังสังคมมุ่งให้ความสำคัยของการพัฒนาทางด้านวัตถุคาดหวังความสุขจากการครอบครองทรัพสินและชื่อเสียงเกียรติยศจื่งขาดการพัฒนาทางด้านจิตใจกลายเป็นวิกฤติสังคมและความเสื่อมโทรมในตัวมนุษย์ ซึ่งปัหษฃาและผลกระทบที่เกิดขึ้นนั้นมีสาเหตุมาจากคนตกอยู่ในอำนาจความยั่วยุของกามคุณ เสพอารมณ์ทางหู ตา จมูก ลิ้น กาย ใจ (ค่านิยมในการบริโภควัตถุ)ด้วยความไม่รู้ในอริยสัจสี่ จื่งเกิดความประมาทหลงเพลิดเพลินในกามสุข มองข้ามความสำคัญของการพัฒนา
Download :  255031.pdf