วิทยานิพนธ์นี้ มีวัตถุประสงค์ ๓ ประการ ได้แก่ ๑) เพื่อศึกษาอาสันนกรรมในคัมภีร์
พระพุทธศาสนาเถรวาท ๒) เพื่อศึกษาชีวิตหลังความตายในทัศนะของพระพุทธศาสนาเถรวาท๓) เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างอาสันนกรรมกับชีวิตหลังความตาย

ผลการวิจัยพบว่า อาสันนกรรม มีลักษณะการแสดงออกเป็นสองลักษณะ คือ กรรมที่
ระลึกได้ในเวลาใกล้เสียชีวิต หรือกรรมที่กระทำในเวลาใกล้เสียชีวิต ทั้งสองลักษณะตรงกับคำอธิบาย
ในมหากัมมวิภังคสูตร

สภาวะของชีวิตหลังความตาย จำแนกเป็น ๒ ประเภท คือ ทุคติภูมิ และสุคติภูมิ รวม๓๑ ภูมิ ทุคติภูมิ เป็นภูมิที่ไม่ดี มีแต่ความทุกข์ทรมาน ไร้ความเจริญ แบ่งเป็น ๔ ภูมิ คือ (๑) ติรัจฉานภูมิ
(๒) อสุรกายภูมิ (๓) เปตติวิสัยภูมิ (๔) นิรยภูมิ ส่วนสุคติภูมิ เป็นภูมิที่มีความสุข ความเจริญ แบ่งเป็น
๓ ภูมิ คือ (๑) มนุสสภูมิ ๑ ชั้น (๒) เทวภูมิ ๖ ชั้น (๓) พรหมภูมิ ๒๐ ชั้น

ความสัมพันธ์ระหว่างอาสันนกรรมกับชีวิตหลังความตาย ในอารมณ์ของผู้ที่ใกล้จะถึงแก่ความตาย จะมีนิมิต ๓ อย่าง คือ (๑) กรรมอารมณ์ (๒) กรรมนิมิตอารมณ์ (๓) คตินิมิตอารมณ์อย่างใดอย่างหนึ่งปรากฏ และเป็นเครื่องหมายบ่งบอกภพชาติที่สัตว์นั้นจะไปปฏิสนธิในทุคติภูมิหรือสุคติภูมิ ตามแต่อารมณ์นั้นๆ อารมณ์ที่ปรากฏนี้มาจากกรรมที่มีอำนาจมากที่ผู้นั้นได้กระทำไว้หากว่าเป็นผู้ทำแต่กรรมชั่ว ตอนใกล้จะตายไม่สามารถระลึกถึงความดีได้ ก็จะไปเกิดในอบายภูมิ ๔
แต่การทำอาสันนกรรมที่เป็นฝ่ายกุศลให้เกิดขึ้น ระลึกถึงสิ่งที่ดีเป็นกุศลก่อนตาย ทำจิตใจไม่ให้เศร้าหมอง ก็จะสามารถนำไปสู่สุคติได้เช่นกัน

วิธีการทำให้กุศลอาสันนกรรมเกิดแก่บุคคลใกล้จะตาย ได้แก่

(๑) การสร้างศรัทธาต่อพระรัตนตรัย น้อมจิตระลึกเป็นอารมณ์ โดยญาติให้เขาพนมมือแล้วจัดกรวยดอกไม้ธูปเทียนใส่ในมือเพื่อนำไปเป็นเครื่องบูชา แล้วเตือนให้รำลึกถึงคุณพระรัตนตรัย โดยกล่าวคำว่า สัมมา อรหังหรือ สัมมา สัมพุทโธ ให้นึกถึงพระอรหันต์ จะทำให้ลืมนึกถึงความเจ็บป่วย จิตใจกลับมาผ่องใส
(๒) การสมาทานรักษาศีล เมื่อเขามีจิตตั้งมั่น และมีเจตนาที่จะรักษาศีล จิตของเขาย่อมผ่องใส
(๓) การฟังธรรม จะนิมนต์พระสงฆ์มาให้แสดงธรรม หรือเปิดเสียงธรรมบรรยาย ทำให้เกิดสัมมาทิฎฐิ เมื่อมีจิตเลื่อมใสในคำสอน จนเกิดปัญญา จิตใจก็จะสงบ วิธีการเหล่านี้จึงเป็นวิธีที่ช่วยให้ผู้ใกล้จะตายจากไปอย่างสงบ มีจิตที่ผ่องใส สามารถปิดอบายภูมิในภพชาติหน้าได้

ดาวน์โหลด