บทคัดย่อ

                       การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ คือ (๑) เพื่อศึกษาบทบาทของพระสงฆ์กับการสอนวิชาพระพุทธศาสนาในโรงเรียนประถมศึกษา  เขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา  กรุงเทพมหานคร    เขต ๑  (๒) เพื่อเปรียบเทียบความคิดเห็นของผู้บริหาร ครู และนักเรียน ต่อบทบาทของพระสงฆ์กับการสอนวิชาพระพุทธศาสนาในโรงเรียนประถมศึกษา  เขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากรุงเทพมหานคร  เขต ๑  (๓) เพื่อศึกษาปัญหา อุปสรรค  และข้อเสนอแนะเกี่ยวกับบทบาทของพระสงฆ์กับการสอนวิชาพระพุทธศาสนาในโรงเรียนประถมศึกษา  เขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากรุงเทพมหานคร  เขต ๑  กลุ่มตัวอย่างในการศึกษา ได้แก่ ผู้บริหาร  ครู  จำนวน ๓๙ คน  และนักเรียน  จำนวน ๑๐๑ คน  รวมจำนวนประชากร ๑๔๐ คน  เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยแบบสอบถามโดยการสุ่มอย่างง่ายตามตารางของเครจซี่และมอแกน   โดยวิธีการจับฉลากคัดเลือกเอา ๕โรงเรียนของจำนวนโรงเรียนทั้งหมดในเขตพื้นที่การศึกษา ประถมศึกษา กรุงเทพมหานคร เขต ๑  สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ การหาค่าความถี่และค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน สถิติทดสอบค่าที  และสถิติการวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว  โดยใช้โปรแกรมคอมพิวเตอร์สถิติสำเร็จรูป

                              ผลการวิจัยพบว่า 

๑.  บทบาทของพระสงฆ์กับการสอนวิชาพระพุทธศาสนาในโรงเรียนประถมศึกษาเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา กรุงเทพมหานคร เขต ๑  ตามความคิดเห็นของผู้ปกครองนักเรียนโดยภาพรวมพบว่าทุกด้าน อยู่ในระดับมาก  เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่าด้านการเป็นแบบอย่าง ด้านการติดตามผล และด้านการอบรมสั่งสอน   เรียงลำดับจากมากไปหาน้อย

๒. ผลการวิเคราะห์เปรียบเทียบบทบาทของ พระสงฆ์กับการสอนวิชาพระพุทธศาสนาในโรงเรียนประถมศึกษาเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา กรุงเทพมหานคร เขต ๑   ตามความคิดเห็นของผู้ปกครองนักเรียน จำแนกตามเพศ โดยภาพรวม พบว่า แตกต่างกันอย่างไม่มีนัยสำคัญ  ทางสถิติที่ระดับ .๐๕ เมื่อพิจารณาเป็นรายด้านพบว่าแตกต่างกันอย่างไม่มีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .๐๕

๓.  ผลการวิเคราะห์เปรียบเทียบ บทบาทของพระสงฆ์กับการสอนวิชาพระพุทธศาสนาในโรงเรียนประถมศึกษาเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา กรุงเทพมหานคร เขต ๑   ตามความคิดเห็นของผู้ปกครองนักเรียนจำแนกตามอายุ ระดับการศึกษา และอาชีพของผู้ปกครอง โดยการวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว   (One – Way ANOVA) สรุปได้ดังนี้

             ๑)  จำแนกตามอายุ โดยภาพรวม พบว่า แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .๐๕   เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า ด้านการอบรมสั่งสอน ด้านการเป็นแบบอย่าง และด้านการติดตามผล แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .๐๕

             ๒) จำแนกตามระดับการศึกษา  โดยภาพรวม พบว่า แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .๐๕ เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน ก็พบว่า  แตกต่างกันอย่างไม่มีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .๐๕ 

             ๓) จำแนกตามอาชีพโดยภาพรวม พบว่า แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ที่ระดับ .๐๕ เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน ก็พบว่า  แตกต่างกันอย่างไม่มีนัยสำคัญทางสถิติที่ ระดับ .๐๕ 

ดาวน์โหลด