เพราะเหตุใด พระพุทธเจ้าจึงเพียรพยายามที่จะสร้างสังคมสงฆ์ หรือสังคมทั่วไปให้ดำรงอยู่บนบาทฐานของ “สังคมแห่งสามัคคีธรรม” โดยเฉพาะการเน้นให้เห็นว่า สังคมที่พระพุทธเจ้าปรารถนาจะเห็นคือ “สังคมแห่งความพร้อมเพรียง” ด้วยเหตุนี้ พระองค์จึงตรัสย้ำว่า “ความพร้อมเพียงแห่งหมู่คณะ นำความสุขมาให้” และนำเสนอหลักการนี้ผ่านหมวดธรรมต่างๆ เช่น ย้ำเน้นให้คุณค่าค่าของความพร้อมเพียงในการประชุมเพื่อแบ่งปันความคิด และปรึกษาหารือกันตามหลักอปริหานิยธรรม และการคิด การใช้คำพูด และแสดงออกต่อกันในเชิงบวกที่ก่อให้เกิดการระลึกนึกถึงกันของคนในสังคมตามหลักสาราณียธรรม

อ่านบทความฉบับเต็ม
http://gotoknow.org/blog/peaceful-means/362946